Pleegzoon brengt een nieuwe wereld

Pleegzoon brengt Anna en Rens een nieuwe wereld

Anna (43) en Rens (44) zijn sinds 4 jaar pleegouders. Anna vertelt over hun weg daarnaartoe: “Onze liefde voor kinderen is groot. Het liefst wilden we er 4 of 5. Dit bleek nog niet eenvoudig. Na een paar jaar werd eindelijk onze dochter geboren! Dolgelukkig waren we, maar een biologisch broertje of zusje konden we haar niet geven.”

Meer liefde te geven

Wat kun je doen als je meer liefde te geven hebt als blijkt dat een tweede zwangerschap onmogelijk is? Anna: “Mijn man begon na een poosje over adoptie. Dit voelde voor mij alleen niet goed. Ik dacht dat ik van een niet-biologisch kind alleen op een ‘neefje/nichtje-manier’ kon houden. Totdat we op vakantie veelvuldig het overbuurjongetje over de vloer hadden. Ik had gezien dat hij het thuis niet makkelijk had en hij speelde vaak met onze dochter. Zoals dat gaat op de camping stond ik met hem en mijn dochter de afwas te doen en ineens dacht ik ‘ik zou best van jou kunnen houden als van m’n eigen kind’. Toen onze dochter op bed lag, heb ik het besproken met mijn man en kwam pleegzorg ter sprake. Het bleek dat hij voor de vakantie al een informatiepakket had aangevraagd, maar nog geen kans had gezien dit bij mij te polsen! We hebben ons daarna direct ingeschreven voor de eerstvolgende informatieavond bij De Rading.”

Weinig tijd voor voorbereiding

“Tijdens de voorlichtingsavond werd een realistisch beeld geschetst van voor een pleegzoon of pleegdochter zorgen. Dit klonk best heftig, maar wij werden er juist enthousiast van. Nadat de voorbereiding en screening geweest was, was ’t wachten op een match. In het begin denk je bij ieder telefoontje dat het zover is. Maar na een tijdje niets gehoord te hebben, boekten we toch maar de zomervakantie. Precies een week later kreeg ik op mijn werk alsnog hét telefoontje: of we direct plek hadden voor Levi, een jongetje van slechts een paar dagen oud. Ik stond te trillen op mijn benen, moest direct met Rens overleggen en daarna met m’n manager. De vakantie werd geannuleerd, we regelden overal vandaan babyspullen en de volgende dag werd Levi gebracht.”

Piepkleine pleegzoon

“In de gang stonden vier jeugdzorgwerkers met een piepkleine baby in een Maxi-Cosi. Mijn hart stroomde gelijk over voor dit mannetje. Er was nog niet veel bekend, maar het was al wel duidelijk dat zijn ouders een half jaar de tijd kregen om hun leven op de rit te krijgen. Zodat Levi daarna weer naar hen terug kon. ’s Avond zei Rens ‘ik ga me maar niet aan hem hechten, want hij is er maar even’. Na een nacht met pampertjes, flesjes en troosten, bleek het onmogelijk om niet van dit kleintje te houden.”

Goed contact met ouders pleegzoon

Een paar dagen later ontmoeten Anna en Rens Levi’s ouders bij De Rading op kantoor. “We waren ontzettend zenuwachtig, maar toen zijn ouders binnenkwamen, was het ijs gelijk gebroken. We hebben zelfs met z’n vieren even moeten huilen, omdat het voor iedereen emotioneel was. Zijn ouders willen heel graag voor hem zorgen, maar hebben geen stabiel leven. We hebben gezien dat ze maandenlang heel hard hun best deden, maar toen ging het alsnog mis. Toen we hoorden dat Levi definitief bij ons zou blijven, had ik het best even moeilijk. Ik was enerzijds dolblij, want we houden van hem. Maar we wisten ook hoe teleurstellend het voor zijn ouders was en we hadden het Levi gegund dat hij bij hen gezond en veilig kon opgroeien. Onze pleegzorgbegeleider heeft mij heel goed geholpen om dit alles een plekje te geven.”

Samen opgroeien

Pleegzoon Levi doet het goed bij Anna en haar man en hun dochtertje heeft hem volledig opgenomen. “Onze dochter is heel begaan met Levi, maar kan ook lekker met hem kibbelen. We hadden met elkaar goed onze weg gevonden, totdat opeens de voogd van William Schrikker Pleegzorg belde om te vragen hoe het met ons ging. Iets in haar stem gaf mij het gevoel dat ’t niet zomaar een gesprekje was. Inderdaad, de moeder van Levi was opnieuw zwanger. En zo gebeurde het, na wat omwegen, dat ook zijn broertje Jake onze pleegzoon werd. Wij zijn blij dat we dit voor de jongens kunnen doen. Want ook al wonen ze niet bij hun ouders, ze hebben elkaar én ons. Wij doen er alles aan ze zo normaal mogelijk te laten opgroeien en zorgen dat het contact met hun ouders goed blijft. Diep in mijn hart vind ik dat alle kinderen bij hun ouders horen. Alleen is de werkelijkheid dat dit niet altijd kan.”

Open je wereld

Welk advies geven Anna en Rens aan mensen die pleegzorg overwegen? “Met de komst van Levi en Jake kregen we er een wereld bij. Die van hun ouders en van pleegzorg. Ik wist vooraf niet dat je daar zo druk mee kon zijn! Ik wil daarom aan iedereen die liefde en ruimte over heeft zeggen: ga naar een informatieavond. Pas dan weet je of pleegzorg bij je past. Wij hebben altijd het gevoel gehad dat we ons konden terugtrekken als het te veel zou zijn. We doen het gewoon en hebben er geen dag spijt van.” besluit Anna.

 

Noot: om de privacy te beschermen zijn verzonnen namen gebruikt.

_________________________________________________________

Meer weten over pleegzorg?

Kijk hier of bel de medewerkers van het Frontoffice. Zij staan u graag te woord!
U bereikt hen telefonisch op 088 – 505 84 00 of per e-mail.